Postzegels verzamelen: het is net als een brief met een vulpen schrijven niet meer van deze tijd. Brieven gaan via de computer naar onze digitale postbus. Jammer genoeg geldt dit ook voor vakantie- en felicitatiekaarten.
Jammer, want wanneer er een gesloten envelop met daarop een met de hand geschreven adres door mijn brievenbus valt, word ik bij voorbaat al vrolijk. Dit geldt ook voor een kleurige vakantiekaart uit een of ander ver land. Wanneer daar dan ook nog eens een buitenlandse postzegel op zit, dan verhoogt dat helemaal mijn aandacht.
Bijzondere exemplaren heb ik wel eens zorgvuldig losgeweekt en in een doosje bewaard. Een echte verzamelaar ben ik nooit geweest. Voor de fervente postzegelverzamelaar was het nauwkeurig met een pincet rubriceren van eerste uitgaves en het overzichtelijk in een album opbergen niet alleen een hobby waarmee hij of zij vele uurtjes zoet mee was. Nee, men dacht op die manier ook een klein fortuin bij elkaar te sparen. Helaas blijkt de werkelijkheid anders te zijn. De expert die onlangs door postzegelvereniging Valkenswaard was uitgenodigd om het neusje van de zalm op postzegelgebied op te speuren, was voor menigeen aanleiding om het prachtige maar in de vergetelheid geraakte postzegelalbum van opa eens onder de loep te laten nemen. Ja, het was maar goed dat opa het niet meer meemaakte, want echte pareltjes waren er niet in te vinden. Sterker nog, volgens de expert was het mooie album waardevoller dan de postzegels die erin bewaard waren! De meeste verzamelaars denken echter niet in eerste instantie aan het geld dat hun hobby zou kunnen opleveren. Ze verzamelen ook voor de ‘hebs’ en genieten ervan om hun in de loop der jaren vergaarde collectie te bekijken en te vertroetelen. In mijn huis heb ik een kast waarin allemaal spullen staan die een relatie met Eindhoven hebben. Onlangs tikte ik een zilveren theelepeltje met het Philips logo op de kop. Het zal niet het laatste object zijn, want voor Eindhoven heb ik een zwak.
Dorothée Foole